بسم الله
فى زمن المتاعب والهموم نظرت عيونى فى شفق الوجود
ورست سفينتى فى مدينه تائهه بين الشجون
ونظرت فى عيون طفل جالس من الخوف فى بؤره
واجد فى عيونه ان الحياه عنده وفى مخيلته
ان امتلأ الغضب فى الكون وامتلك القلب الشجن والهموم
وعم الظلام والخوف فى قلب طفل برىء كانت لابتسامته طيله ونسيم
يحمل فى لواء المجد بذاته عزه وكرامه وامتنان
عزف لحن احزانه على وترا سمعه فى الكون انين
بنى لاحلامه قصور سعى ورائها طالب الحياه
ومن دمع عينيه اتوى به النيل وزرع امل جديد
كان عصفور عى شجره يتغنى فى صباحه الفاتر
فراشه تنتقل بين الحقول بريحان الزهور
وهمت الفلك واحتواها الماء وفرت من هوج الرياح
كان قرصان لسفينه الاحلام الضائعه
فى زمن التواعد الكذاب لطفل روحه جذاب
وتاتى روحه الطاهره وينتهى قدره فى هذا المطاف
وترفرف روحه فى السماء ضاحكه متبسمه
حسناء امرها الجمال والنجوم تخطب باسمها
واكتمل الحسن فى جنه الاحباء الابرياء
لطفل هتف بصوت الجريح فى وحدته
واجاب الدمع والماضى الجريح لم عدنا ليتنا لم نعد
من قصيدتى ابكتنى مشاعرى حتى ارتجفت الايادى
وتوقف القلم عن الكتابه واستمر الجرح يطيل
اتمنى ان يكون كلامى نال اعجابكم
وانتظرونى ............
تــــــــحــــــبـــــــاتـــــى
امـــــــــــــيـــــــــر الاحــــــــــــــزان